هدف از پژوهش حاضر بررسی مؤلفههای معنوی در معلولین با تجربه رشد پس از آسیب بود. روش پژوهش کیفی و با استفاده از تحلیل محتوای کیفی انجام گرفت. مشارکتکنندگان معلولین ناشی از تصادف خودرویی بودند. شرکتکنندگان ابتدا توسط پرسشنامه رشد پس از آسیب (Tedeschi & Calhoun) ارزیابی شدند و سپس مورد مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. دادهها با استفاده از کدگذاری باز و محوری منجر به 83 کد باز و 22 کد محوری شد. (اعتقاد به هدفمندی خلقت، امیدبخشی آخرت و اعتقاد به وجود حکمت الهی). این پژوهش درکی تازه از ابعاد رشد معنوی در افراد رشد یافته پس از آسیب در بافت فرهنگی و دینی ایرانی فراهم نمود. نتیجه این پژوهش نشان داد معلولیت در کنار محدودیتها و مشکلاتی که برای فرد معلول ایجاد میکند، منجر به تغییرات و رشد معنوی در ابعاد مختلف میشود.