دانشگاه شهید چمران اهوازمشاوره کاربردی2251-72439220200220Responsibility in emerging adulthood: The role of family communication patterns and identity dimentionsمسئولیتپذیری در بزرگسالی در حال ظهور: نقش الگوهای ارتباطی خانواده و ابعاد هویت1221492410.22055/jac.2019.30981.1700FAسیدعبدالهمحمدیدانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز، شیراز، ایرانراضیهشیخ الاسلامیدانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران (نویسنده مسئولمحبوبهفولادچنگدانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایرانJournal Article20190919Responsibility has been one of the most important and significant structures in the recent years and identifying the factors that influence it is important. This research was conducted with the aim of examine the role of identity dimensions as mediating relationship between family communication patterns and responsibility in emerging adulthood. The research method is a correlation of type structural equation modeling analysis. The population of this study included undergraduate students at the age range of 18-29 years old in Shiraz University in year 2017-2018. 537 students (322 female and 215 male) were selected using multi-stage cluster random sampling method and to responded Responsibility, Dimensions of Identity and Family Communication Pattern Questionnaires. Data were analyzed using structural equation modeling analysis and AMOS statistical software and fitness indices. The findings showed that the proposed model has a good fit and the path coefficients are significant communication pattern to personal and social responsibility, conformity communication pattern to personal responsibility, conversation communication pattern to commitment component of identity and conformity communication pattern to exploration component of identity. Also, commitment component of identity has mediating role in the relationship between family communication pattern and responsibility. In sum, can be concluded that is important role of conversation communication pattern in emerging adulthood’s identity formation and responsibility.مسئولیتپذیری یکی از سازههای مهم و قابل توجه در سالهای اخیر بوده است و شناسایی عوامل تأثیرگذار بر آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. این پژوهش با هدف بررسی نقش ابعاد هویت بهعنوان میانجی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و مسئولیتپذیری در دوره بزرگسالی در حال ظهور انجام شد. روش پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مدلیابی معادلات ساختاری است. جامعة این پژوهش شامل همة دانشجویان کارشناسی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 97-1396 مشغول به تحصیل بود. 537 دانشجو (322 زن و 215 مرد) به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و به پرسشنامههای مسئولیتپذیری، ابعاد هویت و الگوی ارتباطات خانواده پاسخ دادند. دادهها با استفاده از تحلیل مدلیابی معادلات ساختاری و نرمافزار آماری AMOS و شاخصهای برازندگی تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که مدل پیشنهادی از براش خوبی برخوردار است و ضرایب مسیر مستقیم الگوی ارتباطی گفت و شنود به مسئولیتپذیری فردی و اجتماعی، الگوی ارتباطی همنوایی به مسئولیتپذیری فردی، الگوی ارتباطی گفت و شنود به تعهد هویتی و الگوی ارتباطی همنوایی به اکتشاف هویتی معنیدار هستند. همچنین تعهد هویتی نقش میانجی مابین الگوی ارتباطی گفت و شنود و مسئولیتپذیری در مدل را بر عهده دارند. در مجموع میتوان نتیجه گرفت که الگوی ارتباطی گفت و شنود در هویتیابی و مسئولیتپذیری دوره بزرگسالی در حال ظهور حائز اهمیت است.<br /><br /><br />https://jac.scu.ac.ir/article_14924_4c31996a81d49e82baed73ab5327136d.pdfدانشگاه شهید چمران اهوازمشاوره کاربردی2251-72439220200220The Study, and Comparison of Mindfulness and Imago Therapy Training on Reducing Marital Burnout in Couples with Spouse Hyperactivity/ Attention Deficity Disorderبررسی و مقایسه درمانهای ذهن آگاهی و ایماگوتراپی بر کاهش دلزدگی زناشویی در زوجین با همسر مبتلا به اختلال بیشفعالی/ نقص توجه23441500810.22055/jac.2019.29627.1675FAشکوهبهشتی نژاددانشجوی دکتری مشاوره و راهنمایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان،ایران0000-0002-1185-2642فلورخیاطاناستادیار،گروه روانشناسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان،ایران0000-0002-4926-5531غلامرضامنشئیدانشیار،گروه روانشناسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان،ایران0000-0002-9486-9713Journal Article20190714The purpose of current study was conducted to investigate and compare the mindfulness and imago therapy in reducing marital burnout in couples with hyperactivity attention deficit hyperactivity disorder. This study was a quasi-experimental design with pre-test, post-test and follow-up with control group. The study population consisted of all couples with spouse hyperactivity attention deficit who referred to counseling centers in Isfahan. 45 couples were selected and voluntarily randomly assigned to three groups of mindfulness (15 couples), imago therapy (15 couples) and control group (15 couples). Experimental group 1 participated in 8 sessions of 60 minutes of mindfulness training and experimental group 2 in 10 sessions of 60 minutes of imago therapy and were measured in three stages of pre-test, post-test and follow-up (three months) on marital burnout variable. Data were analyzied using repeated measures analysis of variance (mixed). The results showed that there was a significant difference between the groups of mindfulness and imago therapy with the control group in marital burnout (p ≥ 0. 01) and this effect on imago therapy is greater than mindfulness. Therefore mindfulness training and imago therapy can be used as an effective treatment methods to reduce marital burnout in couplesپژوهش حاضر با هدف بررسی و تأثیر درمانهای ذهنآگاهی و ایماگوتراپی بر کاهش دلزدگی زناشویی در زوجین با همسر مبتلا به اختلال بیشفعالی/ نقص توجه در یک طرح نیمه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام گرفت. جامعۀ این پژوهش شامل کلیه زوجین با همسر بیشفعالی/ نقص توجه مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان بود. 45 زوج بهصورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه درمان ذهن آگاهی (15 زوج)، درمان ایماگوتراپی (15 زوج) و کنترل (15 زوج) اختصاص یافتند. گروه آزمایش 1 در 8 جلسۀ 60 دقیقهای درمان ذهنآگاهی و گروه آزمایش 2 در 10 جلسه 60 دقیقهای درمان ایماگوتراپی شرکت کردند و در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری (سهماهه) در متغیر دلزدگی زناشویی مورد سنجش قرار گرفتند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازعگیری های مکرر (آمیخته) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین گروههای آزمایش درمان ذهنآگاهی و درمان ایماگوتراپی با گروه کنترل در دلزدگی زناشویی تفاوت معنیداری وجود دارد (001/0 ≥ P)، و این تأثیر در ایماگوتراپی بیشتر از ذهن آگاهی است. بنابراین درمان ذهن آگاهی و درمان ایماگوتراپی میتوانند بهعنوان روشهای درمانی اثربخش برای کاهش دلزدگی زناشویی زوجین مورد استفاده قرار گیرند.https://jac.scu.ac.ir/article_15008_1bfddd66d759c2230938efecb1b36d1e.pdfدانشگاه شهید چمران اهوازمشاوره کاربردی2251-72439220200220Investigating Study of parenting styles, attachment styles, and early maladaptive schemas in shyness and normal highschool studentsبررسی و مقایسه دانشآموزان کمرو و عادی از لحاظ شیوههای فرزندپروری، سبکهای دلبستگی و طرحوارههای ناسازگار اولیه45661531910.22055/jac.2020.28692.1659FAناصریوسفیدانشیار گروه مشاوره، دانشگاه کردستان،کردستان، ایران0000-0002-7275-0789داودچهاردولیکارشناس ارشد مشاوره مدرسه، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران (نویسنده مسئول)سمیراپشاآبادیکارشناس ارشد مشاوره مدرسه، دانشگاه کردستان، کردستان، ایرانJournal Article20190427The inability to establish social relationships is one of the major problems which has a significant deterrent effect on youth and adolescents' efficiency and dynamics and prevents them from forming healthy identities and developing their talents and intellectual and emotional strengths. The aim of this study was to in shyness and normal students of parenting styles, attachment styles, and early maladaptive schemas. The study design was of cross-Sectional. The population of this study consisted of all of the students of high school in Shahin Dezh city (in the West Azerbaijan Province, Iran). 120 shyness and normal students (in group 60 students) were selected using multi-stage random sampling method. The participants completed Samooei's Shyness Questionnaire, Bamerind's Questionnaire of parenting styles, Hazen and Shavers adult attachment, styles and Yang’s short form Schema Questionnaire (YSQ-SF). The data were analyzed using the Independent Samples Test. The results showed that there are significant differents in parenting styles, shyness, attachement styles and schemata among shyness and normal students. <br /> ناتوانی در برقراری روابط اجتماعی یکی از مشکلات عمدهای است که تأثیر بازدارنده و مهمی بر کارآمدی و پویایی جوانان و نوجوانان دارد و از شکلگیری سالم هویت و شکوفایی استعدادها و قوای فکری و عاطفی در آنها جلوگیری میکند. این پژوهش با هدف بررسی شیوههای فرزندپروری، سبکهای دلبستگی و طرحوارههای ناسازگار اولیه در دانشآموزان کمرو و عادی به شیوه پژوهش توصیفی از نوع علی_مقایسهای انجام گرفت. جامعۀ این پژوهش شامل تمامی دانشآموزان دوره متوسطه شهرستان شاهیندژ (استان آذربایجان غربی) بود. 120 دانشآموز کمرو و عادی (60 دانش آموز از هر گروه) به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند و به پرسشنامههای کمرویی سموعی، شیوههای فرزندپروری بامریند، مقیاس دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور و فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ پاسخ دادند. دادهها با استفاده از آزمون تی با دو گروه مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که دانشآموزان عادی در مقایسه با دانشآموزان کمرو در زیر مقیاسهای؛ شیوه فرزندپروری مقتدرانه و سبک دلبستگی ایمن نمرات بالاتری را کسب کردند و دانشآموزان کمرو نیز در زیر مقیاسهای شیوه فرزندپروری مستبدانه، سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی، ناایمن دوسوگرا و سایر طرحوارههای ناسازگار اولیه نمرات بالاتری را کسب کردند و در شیوه فرزندپروری سهلگیرانه و طرحوارههای ایثار و اسحقاق نیز بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. در مجموع، این مطالعه حاکی از وجود تفاوت بین دانشآموزان کمرو و عادی از لحاظ شیوههای فرزندپروری، سبکهای دلبستگی و طرحوارههای ناسازگار اولیه بود.https://jac.scu.ac.ir/article_15319_2adf6d1cb2ada579a734d1c34ac81322.pdfدانشگاه شهید چمران اهوازمشاوره کاربردی2251-72439220200220The Effectiveness of Narrative Couple Therapy on Improving the Psychological Well-Being of Incompatible Couplesبررسی اثربخشی زوجدرمانی روایتی بر بهبود بهزیستی روانشناختی زوجین ناسازگار67861532010.22055/jac.2020.31058.1703FAابراهیمروزداردانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران (نویسنده مسئول)نجمهحمیددانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانکیومرثبشلیدهاستاد گروه روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایراننسرینارشدیاستاد گروه روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانJournal Article20191104The present study was conducted aimed to investigate the effectiveness of narrative couple therapy on improving psychological well-being of incompatible couples in a semi-experimental design with pretest-posttest and control group. The population of the present study consisted of all incompatible couples referred to counseling centers in Ahvaz city, Iran. 30 couples select using voluntary sampling method randomly and were assigned to experiment (15 couples) and control (15 couples) groups. Experimental group received 8 sessions of narrative couple therapy and control group did not receive any treatment. Then both groups were assessed psychological well-being during the pre-test and post-test stages. Data were analyzed using covariance analysis. The results showed that there are a statistically significant difference between the experimental and control groups in components of psychological well-being (p ≥0. 001). Therefore, narrative couple therapy can be used as an effective treatment to improve the psychological well-being of incompatible couples. <br /> پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوجدرمانی روایتی بر بهبود بهزیستی روانشناختی زوجین ناسازگار در یک طرح نیمه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون و گروه کنترل انجام گردید. جامعة این پژوهش شامل کلیه زوجین ناسازگار مراجعهکننده مراکز مشاوره شهر اهواز سال 1398 بود. سی زوج به روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل اختصاص یافتند. شرکتکنندگان گروه آزمایش در هشت جلسة زوج درمانی روایتی شرکت کردند و شرکتکنندگان گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند و هر دو گروه در دو مرحلة پیشآزمون و پسآزمون در متغیر بهزیستی روانشناختی مورد سنجش قرار گرفتند. دادهها به روش آماری تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرمافزار آماری SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین گروههای آزمایش و کنترل پس از کنترل پیشآزمون در مؤلفههای بهزیستی روانشناختی تفاوت معنیداری وجود دارد (001/0 p <). بنابراین، زوج درمانی روایتی میتواند بهعنوان درمانی اثربخش برای بهبود بهزیستی روانشناختی زوجین ناسازگار مورد استفاده قرار گیرد.https://jac.scu.ac.ir/article_15320_48b455ef7e41c407e544b80312f00726.pdfدانشگاه شهید چمران اهوازمشاوره کاربردی2251-72439220200220The Effectiveness of Group counseling based on Acceptance and Commitment (ACT) on Rumination and Happiness Infertile Womenبررسی مشاوره گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادکامی و نشخوار فکری زنان نابارور871081535610.22055/jac.2020.29148.1668FAابراهیمنامنیاستادیار گروه روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران (نویسنده مسئول)حسینکشاورز افشاراستادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران0000-0003-4519-2264فهیمهباهنردانشآموخته کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه تهران، تهران، ایرانJournal Article20190414Infertility is an effective factor in causing personal and social problems that can expose affected individuals to various psychological pressures. This study aims was conducted to investigate the effectiveness of acceptance and commitment-based group counseling (ACT) on rumination and happiness of infertile women in a quasi-experimental design with pretest, posttest and follow up with control group. The population of this study included infertile women fetering to Milad infertility center in Mashhad city. Twenty infertile women were selected using purposeful and voluntary sampling method and randomly assigned to experimental (10 infertile women) and control (10 infertile women) groups. Participants completed the Obsessive Rumination Questionnaire (Nolen Hoxma and Morrow) and Oxford Happiness Questionnaire. Experimental group participated in a group counseling based on acceptance and commitment in eight sessions 60-90 minutes each week, and control group received not intervention. Data analysis were analyzed using analysis of variance to repeated measures and and SPSS- 25 software. The results showed that group counselling based on acceptance and commitment reduced obsession, rumination of infertile women and increased their happiness (p < 0.001). Based on the results, it can be concluded that group counselling acceptance and commitment based or can be helpful for family counsellors and clinical psychologists to reduce rumination and increase happiness in infertile women. <br /><strong> </strong>ناباروری عاملی مؤثر در ایجاد مشکلات فردی و اجتماعی است که میتواند افراد مبتلا را در معرض فشارهای روانی گوناگونی قرار دهد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مشاورهی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر نشخوار فکری و شادکامی زنان نابارور در یک طرح پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام گرفت. جامعهی این پژوهش تمامی زنان نابارور مراجعهکننده به مرکز ناباروری میلاد در شهر مشهد بود. 20 زن نابارور به روش نمونهگیری هدفمند و داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 زن نابارور) و کنترل (10 زن نابارور) اختصاص یافتند. شرکتکنندهها پرسشنامههای نشخوار فکری- وسواسی (نولن هوکسما و مارو) و شادکامی آکسفورد را تکمیل نمودند. شرکتکنندههای گروه آزمایش در هشت جلسهی شصت تا نود دقیقهای تحت مداخلة مشاورهی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و شرکتکنندههای گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. تحلیل دادهها به روش آماری تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر و با استفاده از نرمافزار آماری 25-SPSS انجام گرفت. نتایج نشان داد که مشاورهی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد، نشخوار فکری زنان نابارور را کاهش و شادکامی آنان را افزایش داده است (001/ 0 ›p ). بر اساس نتایج به دست آمده میتوان نتیجهگیری مشاورهی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد برای مشاوران خانواده و روانشناسان بالینی جهت کاهش نشخوار فکری و افزایش شادکامی زنان نابارور میتواند مفید باشد.https://jac.scu.ac.ir/article_15356_45c29657598a0bbb1d6ec3751d86ed67.pdfدانشگاه شهید چمران اهوازمشاوره کاربردی2251-72439220200310Effectiveness of work life quality improvement training and enrichment of marital life training on increasing the quality of work life and job satisfaction among of Dual- Career Couplesاثربخشی آموزش کیفیّت بخشی زندگی کاری و غنیسازی زندگی زناشویی بر افزایش کیفیّت زندگی کاری و رضایت شغلی در بین زوجهای شاغل1091311562510.22055/jac.2020.29626.1676FAسید محمدموسویدانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانحسینسماواتیاندانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانابوالقاسمنوریاستاد گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایرانJournal Article20190701Women have also entered the employment arena by changing the human societies, and now there are many families in which both couples work. The couple''s employment affects the quality of life, as well as job satisfaction. This study aimed to investigate was conducted the effect of work life quality improvement and enrichment of marital life trainings on the quality of work life and job satisfaction in dual- career couples in a quasi-experimental design with pretest, posttest, and follow- up with control group. Forty dual- career couples were selected using multistage cluster random sampling method in Ilam city, and were assigned randomly to experimental (20 couples) and a control groups (20 couples). The experimental group received thirteen-90-minutes sessions of work life quality improvement and enrichment of marital life trainings, in and were assessed in three stages pretest, posttest, and follow-up (2 months) in life work quality and job satisfaction variables. Data were analyzed using repeated-measures analysis of variance. The results showed that there is a significant difference between the experimental and control groups in quality of work life and job satisfaction. Also, there is a significant difference between the three stages of quality of working life and job satisfaction in the experimental group However the work life quality improvement training and enrichment of marital life training increase the quality of work life and job satisfaction in dual- career couples. <br /> با تغییر جوامع بشری، زنان نیز وارد عرصه اشتغال شدهاند و اکنون خانوادههای بسیاری وجود دارند که هر دو زوج شاغل میباشند. اشتغال زوجها باعث تأثیر مثبت بر کیفیّت زندگی و رضامندی شغلی میگردد. این پژوهش با هدف بررسی آموزش کیفیّت بخشی زندگی کاری و غنیسازی زندگی زناشویی بر افزایش کیفیّت زندگی کاری و رضایت شغلی در بین زوجهای شاغل در یک طرح نیمه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام گرفت. چهل زوج شاغل از زوجین شاغل شهر ایلام با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (بیست زوج) و کنترل (بیست زوج) قرار گرفتند. گروه آزمایش آموزش کیفیتبخشی زندگی کاری و آموزش غنیسازی زندگی زناشویی را در سیزده جلسهی نود دقیقهای دریافت کردند و در سه مرحلهی پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری (دو ماهه) در متغیرهای کیفیّتزندگی کاری و رضایت شغلی مورد سنجش قرار گرفتند. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین گروههای آزمایش و گروه کنترل در متغیر کیفیّت زندگی کاری و رضایت شغلی تفاوت معنیداری وجود دارد و نمرات شرکتکنندههای گروه آزمایش از مرحلهی پیشآزمون تا مرحلهی. پیگیری در متغیرهای کیفیّت زندگی کاری و رضایت شغلی افزایش را نشان دادند. بههرحال، آموزش کیفیّت بخشی زندگی کاری و غنیسازی زندگی زناشویی سبب افزایش کیفیّت زندگی کاری و رضایت شغلی افراد میشود.https://jac.scu.ac.ir/article_15625_abc01d492550aee133136374ecdf3bf4.pdf