رابطه جهت‌گیری‌های ارتباطی خانواده و احساس تنهایی: بررسی نقش واسطه‌ای هویت معنوی

نوع مقاله : مقاله کاربردی

نویسندگان

دانشگاه شیراز

چکیده

هویت معنوی به عنوان تعریف و شناسایی خود بر اساس معنویت و تجارب معنوی، معرفی شده است. پژوهش حاضر با ارائه‌ی مدلی علّی پیرامون هویت معنوی به بررسی پیشایندها و پیامدهای آن پرداخته است. در این مدل جهت‌گیری‌های ارتباطی خانواده به عنوان متغیر برونزاد، هویت معنوی به عنوان متغیر واسطه‌ای و احساس تنهایی به عنوان متغیر درونزاد در نظر گرفته شدند. شرکت‌کنندگان این پژوهش 400 نفر (268 دختر و 132 پسر) از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز بودند. و ابزار تجدید‌نظر شده‌ی الگوی ارتباطات خانواده (ریچی و فیتزپاتریک) و مقیاس احساس تنهایی اجتماعی _ عاطفی (دی‌توماسو و همکاران) را تکمیل نمودند، به منظور سنجش هویت معنوی نیز از پرسش‌نامه تهیه‌شده توسط محقق استفاده شد. به منظور تحلیل روابط، روش مدل معادلات ساختاری و برای تعیین نقش واسطه‌گری متغیر میانجی، روش بوت‌استرپ در نرم‌افزار AMOS به کار گرفته شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد جهت‌گیری گفت‌و‌شنود پیش‌بین هر سه نوع احساس تنهایی بوده اما جهت‌گیری همنوایی فقط تنهایی خانوادگی را بصورت مثبت و معنی‌دار پیش‌بینی نموده است. همچنین نتایج روشن ساخت که جهت‌گیری گفت‌و‌شنود پیش‌بین مثبت و معنی‌دار هر دو بعد باورهای ماورایی و اخلاقی هویت معنوی است. علاوه بر این نتایج حاکی از آن بود که هر دو بعد هویت معنوی در رابطه‌ی جهت‌گیری گفت‌و‌شنود با انواع احساس تنهایی نقش واسطه‌ای معناداری دارد. در مجموع، می‌توان بیان داشت که گفت‌و‌شنود به واسطه‌ی افزایش ابعاد هویت معنوی موجب کاهش سه نوع احساس تنهایی رمانتیک، خانوادگی و اجتماعی در افراد می‌شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The relationship between family communication patterns and loneliness: The Mediating role of spiritual identity

نویسنده [English]

  • Rahele Rostami
Shiraz university
چکیده [English]

Spiritual identity conceptualized as defining and identification of oneself based on spirituality and spiritual experiences. This study, in framework of a causal model, investigated the antecedents and outcomes of spiritual identity. In this model, family communication patterns were considered as the exogenous variables, spiritual identity as the mediating variable and loneliness as the endogenous variable. Participants were 400 M.A. and M.S. Shiraz University students (268girls and 132 boys) who completed Revised Family Communication Patterns (Fitzpatrick and Ritchie) and Social and Emotional Loneliness Scale for Adults: SELSA-S. A researcher-made questionnaire was used to measure spiritual identity. The Cronbach Alpha and factor analysis methods were used to verify the reliability and validity of the scales respectively. The SEM method was conducted to test the model and Bootstrapping method in AMOS was used to examine the mediating role of the variables. Results showed that conversation orietation predicted all three types of loneliness but conformity was only a positive significant predictor of family loneliness. Also, results revealed that conversation was a positive significant predictor of both moral and supernatural dimensions of spiritual identity. Furthermore, results demonstrated that both dimensions of spiritual identity mediated the relationship between conversation and all types of loneliness. Overall, findings suggest that conversation decreases family loneliness, romantic loneliness, and social loneliness through increasing spiritual identity.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Spiritual identity
  • family communication patterns
  • Romantic loneliness
  • Family loneliness
  • Social loneliness